Η ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡΒΙΣ ΣΕ ΝΕΑΡΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ

Θ. Ιωαννίδης¹, Β. Κορώνας¹, Α. Θεοχαρόπουλος² , Φ. Μαυροβουνιώτης¹

1. Εργαστήριο Μάθησης και Ελέγχου της Κίνησης, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

2. Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.

 

 

 

Υπεύθυνος επικοινωνίας Κ. Κορώνας Ph.D Επ. Καθηγητής Αντισφαίρισης του Τ.Ε.Φ.Α.Α./ Α.Π.Θ. Αδραμυτίου 3,Τ. Κ. 56728, Θεσσαλονίκη Tηλ. 2391061776 & 6977046224 Fax: 2391061776 E-Mail: kkoronas@phed.auth.gr Θεσσαλονίκη   16/01/2015

Address of correspondence K. Koronas Ph.D As. Professor Tennis. Department of Physical Education and Sport Science, Aristotle University of Thessaloniki Adramitiou str. 03, 56728 Thessaloniki Fax: 2391061776 E-Mail: kkoronas@phed.auth.gr Thessaloniki     16/01/2015

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να συγκρίνει την επίδοση αθλητών του τένις ηλικίας 11 έως και 13 ετών στην ευστοχία των κτυπημάτων του σερβίς. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 60 ενεργοί αθλητές (30 αγόρια και 30 κορίτσια) συλλόγων της πόλης Θεσσαλονίκης, οι οποίοι λάμβαναν μέρος στα εθνικά πρωταθλήματα της ηλικίας τους. Οι συμμετέχοντες επιλέχτηκαν τυχαία και με βάση την ηλικία τους. Ομαδοποιήθηκαν ισάριθμα σε κάθε ηλικιακό έτος και επίσης αντίστοιχα, ανάλογα με το φύλο τους και την προπονητική τους ηλικία. Η δοκιμασία στην οποία υποβλήθηκαν ήταν να εκτελέσει κάθε δοκιμαζόμενος-η 20 σερβίς (10 από την αριστερή και 10 από τη δεξιά πλευρά του γηπέδου) και να κατευθύνουν την μπάλα σε συγκεκριμένο στόχο διαστάσεων 2,5 x 1,5 μέτρων στο χώρο του σέρβις. Στόχος ήταν να πραγματοποιηθούν περισσότερα εύστοχα σερβίς. Για την στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση διακύμανσης απλής κατεύθυνσης με επίπεδο σημαντικότητας το (p<.05). Οι μέσοι όροι των καταγεγραμμένων σκορ συγκρίθηκαν με βάση: α) την ηλικία, β) το χρόνο ενασχόλησής τους με το άθλημα και γ) το φύλο για να διαπιστωθούν αν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι: α) δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα σκορ που καταγράφηκαν από τις επιδόσεις των αθλητών-τριών διαφορετικών ηλικιακών ομάδων του δείγματος, β) παρατηρήθηκαν όμως στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα σκορ των αθλητών-τριών διαφορετικών χρόνων ενασχόλησης με το άθλημα και γ) παρατηρήθηκε υπεροχή στην ευστοχία του σερβίς των αθλητών από την δεξιά πλευρά και των αθλητριών από την αριστερή πλευρά, χωρίς όμως αυτή η διαφορά να είναι στατιστικά σημαντική. Επίσης, η έρευνα έδειξε ότι ο χρόνος ενασχόλησής των αθλητών με το άθλημα, ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει και να διαμορφώσει τα σκορ των αθλητών-τριών στα τεστ που ελέγχουν την ευστοχία των κτυπημάτων. Σημαντικό είναι, ότι εμφανίστηκαν χαμηλοί μέσοι όροι εύστοχων σερβίς, δείχνοντας έτσι μια μέτρια ικανότητα του συγκεκριμένου δείγματος στην εκτέλεση του σερβίς.

Τέλος, κρίνεται απαραίτητο να διεξαχθούν μελλοντικές έρευνες και σε άλλες ηλικιακές ομάδες αθλητών τένις, ώστε να δημιουργηθεί μία ευρύτερη βάση δεδομένων σχετικά με τα τεστ ευστοχίας κτυπημάτων στο τένις.

Λέξεις κλειδιά: τένις, σερβίς, ευστοχία, αθλητική ηλικία.

ACCURACY OF TENNIS SERVE IN JUNIOR PLAYERS

Th. Ioannidis¹,V. Koronas¹, A. Theoharopoulos², F. Mavrovouniotis¹, K. Kοronas¹.

1. AristotleUniversityThessaloniki, Department of Physical Education and Sports Science.

2. Democritus University of Thraki, Department of Physical Education and Sports Science.

ABSTRACT

The purpose of the present study was toinvestigate the accuracy of the tennis serve in players aged 11 to 13 years. The study sample consisted of 60 randomly chosen players (30 boys and 30 girls) from the tennis clubs of Thessaloniki who were active competitors in national tennis tournaments in their age group. They were placed into groups according to their age, gender and the number of years they were involved in playing tennis. Eachplayerhadtoperform 20 serves (10 fromtheleftand 10 fromtherighthandsideofthecourt) aimingtoservetheballwithinaspecifiedarea (2.5 x 1.5m)in the service court. The objective was to perform the greatest number of accurate serves. One-wayAnova (p<.05) was applied for the statistical analysis. Comparisons of the mean scores were made to evaluate whether there were statistically significant differences based on the players’: a) age, b) years of playing tennis, and c) gender. The results of the study showed: a) there were no significant statistical differences for the age groups, b) there were significant statistical differences in the number of years of playing tennis (p<.05), and c) without it being statistically significant, it was observed that the males tended to have greater serve accuracy from the right and females from the left-hand side of the court. From the study results it appears that a player’s accuracy in technical ability is the number ofyears involved in playing tennis. The low mean scores indicate that the players have a moderate ability in the accuracy of the tennis serve. Further studies that also include other age groups should be conducted in order to better evaluate tennis skills and technique.

Key words: tennis, serve, accuracy, players’ age.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στους νεαρούς αθλητές του τένις που βρίσκονται σε ανταγωνιστικό επίπεδο, οι απαιτήσεις πλέον είναι μεγάλες σε θέματα τεχνικής, φυσικής κατάστασης αλλά και ψυχολογικής προετοιμασίας. Η ανάγκη για την παρουσία επιτυχημένων αποτελεσμάτων στο τένις, δημιούργησε νέα δεδομένα στην κατανόηση των παραγόντων που συμβάλουν καθοριστικά σε αυτή. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ειδικοί των σπορ, είτε ασχολούνται με αθλητές που αγωνίζονται στο εθνικό πρωτάθλημα, είτε με πολλά υποσχόμενους νεαρούς αθλητές, είναι η κατανόηση εκείνων των μεταβλητών που διαχωρίζουν τους μελλοντικούς αθλητές από το σύνολο των παιδιών που ασχολούνται με το τένις. (Elliot,Ackland,Blansky, & Bloomfield, 1990; Smekal, Von Duvillard, Rihacek, Hofmann, Tschan & Bachl, 2005; Klaassen & Magnus, 2007; O’Donoghue, & Brown, 2008).

Η επιτυχία του σερβίς στο παιγνίδι είναι άμεσα συνυφασμένη με την επιθετική τακτική κάθε αθλητή. Η ακρίβεια ενός κτυπήματος προς ένα καθορισμένο στόχο είναι άμεσα συνδεδεμένη με μία επιτυχημένη καριέρα στο τένις, αφού κατά τη διάρκεια των αγώνων όλο και περισσότεροι πόντοι κερδίζονται άμεσα από το σερβίς. Όπως είναι γνωστό, το σερβίς είναι το μοναδικό κτύπημα στο τένις που εκτελείται από τον παίκτη χωρίς την πίεση του αντιπάλου. Αν και ο αθλητής έχει στη διάθεση του αρκετό χρόνο να ηρεμήσει και να προγραμματίσει το κτύπημα, χρειάζεται όμως μεγάλες περιόδους εξάσκησης και εμπειρίας για να εξασφαλιστεί η επιτυχία του (Arnotrand, 1984; Muller, 1989; Gamper, 1996; Ο’Donoghue & Ingram, 2001).

Παρόμοιο τεστ για την ευστοχία ενός κτυπήματος πραγματοποίησαν οι Lac και Pantelidis (1998); McPherson και Thomas (1989); & Κορώνας, Ιωαννίδης, Γρίβας, Μαυροβουνιώτης, Κορώνας (2013) στα κτυπήματα (forehand, backhand, σερβίς και βολέ),στα οποία οι δοκιμαζόμενοι ηλικίας (10-11, 12-13) ετών έπρεπε να κατευθύνουν τη μπάλα σε συγκεκριμένα σημεία του γηπέδου για να θεωρηθεί το κτύπημα επιτυχημένο, ενώ και το Leuven tennis performance test σε ενήλικους αθλητές από τον Vergauwen (1998) στηρίχτηκε σε παρόμοια διαδικασία. O ίδιος ερευνητής και οι συνεργάτες του (Vergauwen, Madou, & Behets, 2004), μελέτησαν και την αξιοπιστία ενός άλλου τεστ τεχνικής αξιολόγησης στο τένις με την ονομασία ForeGroundprotocol, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είναι ακριβές, αξιόπιστο, αυθεντικό και έγκυρο για την μελέτη του σερβίς σε αθλητές χαμηλού και μετρίου επιπέδου.

Έρευνες, σχετικά με τα έτη ενασχόλησης των αθλητών με το τένις, αναφέρουν την ηλικία σαν ένα καθοριστικό παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει την ευστοχία των κτυπημάτων αλλά και τη συνολική επίδοση στους αγώνες (Bard, Fleury και Gagnon 1990; Benguigui και Ripoll 1998). Οι Lac και Pantelidis (1998), στην έρευνα τους διαπίστωσαν μία αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στα σκορ που πέτυχαν οι αθλητές σε ανάλογο τεστ ευστοχίας για κτυπήματα εδάφους forehand, backhand και την ηλικία τους, με τους μεγαλύτερους σε ηλικία αθλητές να παρουσιάζουν τις μικρότερες τιμές. Ο Unierzyski (1993), που μελέτησε πολλά χαρακτηριστικά αθλητών τένις στην ηλικία των 11 και 12 ετών δεν διαπίστωσε σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Αντιθέτως δε για τον Müller (1990) η ηλικία σε άμεση εξάρτηση με τα χρόνια εξάσκησης με το άθλημα είναι η κυριότερη παράμετρος που διαφοροποιεί το επίπεδο των αθλητών.

Οι υποθέσεις της έρευνας ήταν: α) η χρονολογική ηλικία των δοκιμαζόμενων δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τις επιδόσεις τους, β) τα έτη ενασχόλησης των νεαρών αθλητών με το τένις δεν είναι καθοριστικός παράγοντας για τις επιδόσεις τους και γ) δεν υπάρχουν διαφορές στις επιδόσεις στο τεστ ευστοχίας του σερβίς που να οφείλονται στο φύλο των δοκιμαζόμενων. Η διεξαγωγή αυτής της έρευνας θα μπορούσε να παρέχει τα απαραίτητα εφόδια για την οργάνωση της εκπαίδευσης των παιδιών στο τένις, καθώς και να βοηθήσει στην επιλογή των χαρισματικών εκείνων παιδιών, τα οποία θα μπορούσαν να διαπρέψουν μελλοντικά στους αγώνες. Στη μελέτη λοιπόν αυτή, αναπτύσσεται και εφαρμόζεται ένα τεστ δεξιότητας, στο οποίο κάτω από τυποποιημένες και επαναλαμβανόμενες προϋποθέσεις αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των κτυπημάτων και την σύγκριση της επίδοσης των αθλητών-τριων του τένις.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Στόχοι της έρευνας

Στόχοι της παρούσας έρευνας ήταν να καταγραφούν και να συγκριθούν: α) οι επιδόσεις των αθλητών και αθλητριών διαφορετικών ηλικιακών ομάδων ως προς την ευστοχία του σερβίς, β) οι επιδόσεις των αθλητών τριών που ομαδοποιήθηκαν με κριτήριο την προπονητική τους ηλικία (χρόνια ενασχόλησης με το άθλημα) και γ) οι διαφορές στις επιδόσεις μεταξύ των δύο φύλων στην εκτέλεση του σερβίς από την δεξιά και αριστερή πλευρά του γηπέδου..

 

 

Δείγμα

Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 30 αθλητές και 30 αθλήτριες βιολογικής ηλικίας από 11 έως και 13 ετών από συλλόγους της πόλης της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι κατανεμήθηκαν ισοδύναμα σε κάθε ηλικιακό έτος ως εξής: Α ομάδα: δέκα αγόρια και δέκα κορίτσια ηλικίας 11 ετών, Β ομάδα: δέκα αγόρια και δέκα κορίτσια ηλικίας 12 ετών και Γ ομάδα: επίσης δέκα αγόρια και δέκα κορίτσια ηλικίας 13 ετών (πίνακας 1). Όλοι οι συμμετέχοντες δήλωσαν δεξιόχειρες στην εκτέλεση του συγκεκριμένου κτυπήματος. Οι αθλητές συμμετείχαν στην έρευνα κατόπιν συνεννόησης και συγκατάθεσης των γονέων τους, αφού προηγουμένως υπήρξαν διαβεβαιώσεις για την ανωνυμία τους. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τις αρχές του κώδικα δεοντολογίας ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Πίνακας 1. Ηλικιακή κατανομή δείγματος

Εξοπλισμός

Για την καταγραφή των ατομικών δεδομένων των δοκιμαζόμενων, όπως ηλικία, ύψος, βάρος, χρόνια ενασχόλησης με το άθλημα, καθώς και οι επιδόσεις τους στην ευστοχία του σερβίς, χρησιμοποιήθηκε ατομικό πρωτόκολλο. Το σωματικό βάρος των δοκιμαζόμενων μετρήθηκε με ζυγαριά ακριβείας Beam Balance 710, ενώ για την μέτρηση του ύψους τους χρησιμοποιήθηκε το ενσωματωμένο αναστημόμετρό της. Για την ολοκλήρωση της έρευνας απαιτήθηκαν 216 καινούργιες μπάλες Wilson ® Championship (72 κονσέρβες). Ο κάθε δοκιμαζόμενος χρησιμοποίησε τη δική του ρακέτα, που συνήθως χρησιμοποιούσε στους αγώνες. Οι μετρήσεις έγιναν στα γήπεδα του Τ.Ε.Φ.Α.Α. Θεσσαλονίκης του Α.Π.Θ., τα οποία διαθέτουν επικάλυψη πλαστικού χλοοτάπητα. Όπως φαίνεται στον πίνακα 2, οι συμμετέχοντες είχαν υψηλή προπονητική ηλικία (3.72 έτη) και χαμηλό μέσο όρο επιτυχημένων σερβίς (6.12).

                       Πίνακας 2.Περιγραφικά χαρακτηριστικά δείγματος

Οι συμμετέχοντες ανέφεραν έξι (6) διαφορετικές περιόδους ετών ενασχόλησης με το άθλημα (γράφημα 1).

Γράφημα 1. Έτη ενασχόλησης των αθλητών – τριων με το τένις

 

Διαδικασία μετρήσεων

Αρχικά για κάθε δοκιμαζόμενο καταγράφονταν στο πρωτόκολλο τα ατομικά στοιχεία του. Πριν από την έναρξη των μετρήσεων γινόταν 15λεπτη γενική προθέρμανση που περιελάμβανε δρομικές και διατατικές ασκήσεις και κατόπιν σε διπλανό γήπεδο οι δοκιμαζόμενοι ανά ζεύγος εκτελούσαν για ένα 5λεπτο σερβίς μέτριας έντασης από τη βασική γραμμή. Πριν την έναρξη της κυρίως δοκιμασίας κάθε δοκιμαζόμενος είχε την ευκαιρία να εκτελέσει 10 δοκιμαστικά σερβίς από κάθε πλευρά. Ακολουθούσε διάλειμμα 1 λεπτού. Η κυρίως δοκιμασία περιλάμβανε την εκτέλεση 20 σερβίς για κάθε δοκιμαζόμενο-η (10 από την αριστερή και 10 από τη δεξιά πλευρά του γηπέδου). Σκοπός ήταν να πραγματοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα εύστοχα σερβίς σε προκαθορισμένο σταθερό υφασμάτινο στόχο πλάτους 1,5m και μήκους 2,30m που είχε τοποθετηθεί στην επιφάνεια του γηπέδου στη συμβολή της δεξιάς πλάγιας γραμμής του μονού με τη βασική γραμμή (σχήμα 1). Κάθε εύστοχο σερβίς βαθμολογήθηκε με ένα βαθμό, ενώ για τα άστοχο δεν καταλογίστηκε βαθμός. Χρέη κριτή γραμμών ασκούσε έμπειρος στη διαιτησία ερευνητής. Προς τους δοκιμαζόμενους δίδονταν ανατροφοδότηση μόνο σχετικά με την εγκυρότητα ή μη του κάθε χτυπήματος. Για την αποφυγή επηρεασμού τους δε δόθηκε κανενός άλλου είδους παρότρυνση ή ενθάρρυνση.

 

 

Σχήμα 1. Στόχοι κατεύθυνσης του σερβίς

Στατιστική Ανάλυση

Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων της έρευνας έγινε με τη χρήση του στατιστικού προγράμματος SPSS19.0. Για όλες τις μεταβλητές που εξετάστηκαν στην περιγραφική στατιστική, υπολογίστηκαν αρχικά οι μέσοι όροι και οι τυπικές αποκλίσεις. Πριν την κυρίως ανάλυση των δεδομένων ελέγχθηκε με τη δοκιμασία Kolmogorov-Smirnov η κανονική κατανομή των σκορ στις εξαρτημένες μεταβλητές. Για τη σύγκριση των μέσων όρων στις επιδόσεων των υποομάδων που σχηματίστηκαν με βάση την ηλικία των δοκιμαζόμενων, την προπονητική τους ηλικία, αλλά και το φύλλο τους, εφαρμόσθηκε η στατιστική διαδικασία ανάλυσης απλής κατεύθυνσης. Στις περιπτώσεις που διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος Scheffe για να συγκεκριμενοποιηθεί μεταξύ ποιων υποομάδων υπήρξαν αυτές οι διαφορές. Ως ελάχιστο όριο στατιστικής σημαντικότητας σε όλες τις αναλύσεις της επαγωγικής στατιστικής υιοθετήθηκε το .05.

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι, οι διαφορές στις συνολικές επιτυχίες του σερβίς μεταξύ των διαφόρων ηλικιών ήταν μικρές και κατά συνέπεια και οι μέσοι όροι ήταν σχεδόν στα ίδια επίπεδα και στις τρείς ηλικιακές κατηγορίες. Οι μικρές διαφορές μεταξύ των τριών διαφορετικών ηλικιακών κατηγοριών οδήγησαν σε μη στατιστικά σημαντικές διαφορές, με βάση τη στατιστική ανάλυση Anova(sig .03, F=0,378, p>.05) (πίνακας 3).

Πίνακας 3. Συνολικές επιτυχίες ανάμεσα στις διαφορετικές ηλικιακές κατηγορίες.

Στο συνολικό αριθμό των σερβίς που εκτελέστηκαν, διαπιστώθηκε ότι οι αθλητές της μεγαλύτερης ηλικίας (δεκατριών 13 ετών) εμφάνισαν τις περισσότερες επιτυχημένες προσπάθειες 133 (33.25%) έναντι 121 (30.25%) των 12χρονων και 118 (29.5%) των 11χρονων), ενώ και οι μέσοι όροι τους κυμάνθηκαν από 6.45 επιτυχημένα σερβίς για τους 13χρονους, σε 6.25 για τους 12χρονους και 5.9 για τους 11χρονους. Πρέπει να τονιστεί ότι οι μέσοι όροι επιτυχημένων προσπαθειών κυμάνθηκαν γενικά σε χαμηλά επίπεδα, ενώ και η μεγαλύτερη συχνότητα των αθλητών εμφανίστηκε κυρίως στα χαμηλά σκορ με δύο (2), με τρεις (3) και τέσσερις (4) επιτυχίες συνολικά. Επίσης, διαπιστώθηκεότι, οι αθλητές με τα περισσότερα έτη προπονητικής ηλικίας παρουσίασαν και τους μεγαλύτερους μέσους όρους επιτυχίας (πίνακας 4). Οι μέσοι όροι των διαφορετικών γκρουπ κυμάνθηκαν γενικά σε χαμηλά επίπεδα με εξαίρεση τους αθλητές που είχαν έξι χρόνια προπονητικής εμπειρίας, όπου και παρουσίασαν ποσοστό επιτυχίας κοντά στο 50%. Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των μέσων όρων επιτυχημένων προσπαθειών του σερβίς στα διαφορετικά γκρουπ αθλητών (sig .01, F=6,970, p<.05)(πίνακας 4).

Έτη ενασχόλησης με το τένις	Συνολικός αριθμός επιτυχιών	% επιτυχίας	Μ.Ο	S. D.	F	Sig
Ένα έτος n=2)	3/40	0.75%	1.50 α,γ,δ,ε	.70	6.970	.01
Δύο έτη (n=9)	35/180	19.44%	3.88β	2.52
Τρία έτη (n=16)	95/320	29.68%	5.93γ	2.01
Τέσσερα έτη (n=17)	107/340	31.47%	6.29δ	2.17
Πέντεέτη (n=10)	72/200	36%	7.20 ε	2.74
Έξι έτη (n=6)	60/120	50%	10.0 α,β,	2.68
Σύνολο(n=60)	372/1200	31%	5.8	1.83

Πίνακας 4. Συνολικές επιτυχίες ανάμεσα στις διαφορετικές κατηγορίες προπονητικής εμπειρίας.

Ό έλεγχος του Scheffeposthoc παρουσίασε στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των αθλητών: α. στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αθλητών με 1 χρόνο και 6 χρόνια εμπειρίας (sig .013, F= 2,0 p<.05),β. στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αθλητών με 2 χρόνια και 6 χρόνια εμπειρίας (sig .033, F= 2,3, p<.05), γ. στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αθλητών με 1 χρόνο και 3 χρόνια εμπειρίας (sig .042 F=2,1 p<.05), δ. στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αθλητών με 1 χρόνο και 4 χρόνια εμπειρίας (sig .009, F=3,3, p<.05) και ε. στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αθλητών με 1 χρόνο και 5 χρόνια εμπειρίας (sig .018, F=3,6, p<.05). Συνεπώς, οι στατιστικά σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν μεταξύ των πιο έμπειρων αθλητών με αυτούς που είχαν τα λιγότερα έτη ενασχόλησης με το άθλημα. Με κριτήριο το αποτέλεσμα, όπου η προπονητική ηλικία στην παρούσα έρευνα ήταν ο παράγοντας που διαφοροποιούσε το δείγμα στα αποτελέσματα του τεστ που υποβλήθηκε, πραγματοποιήθηκε στατιστική ανάλυση της Ancova, όπου για covariates (συνμεταβλητές) χρησιμοποιήθηκαν η ηλικία των παιδιών και το φύλο τους, με ανεξάρτητη μεταβλητή τη προπονητική ηλικία, για να διαπιστωθεί αν οι μεταβλητές ηλικία και φύλο, μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν με την προπονητική ηλικία, διαμορφώνοντας τα αποτελέσματα του τεστ. Τέλος, αποδείχτηκε ότι στα σκορ του συνολικού αριθμού εύστοχων σερβίς, η ηλικία (sig .46, F=1,1, p>.05) και το φύλο (sig .35 F=1,2, p>.05) δεν συνεισέφεραν σημαντικά στις διαφορές που παρατήθηκαν όσον αφορά τους μέσους όρους των αθλητών στο σερβίς με βάση την προπονητική ηλικία.

Στην εκτέλεση του σερβίς από την δεξιά πλευρά τα αποτελέσματα έδειξαν, ότι οι αθλητές πραγματοποίησαν περισσότερα εύστοχα σερβίς σε σχέση με τις αθλήτριες, με χαμηλά όμως ποσοστά επιτυχίας και χαμηλούς μέσους όρους και για τα δύο φύλα στο σύνολο των δέκα σερβίς που εκτέλεσε κάθε αθλητής-τρια. Ωστόσο, δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στον αριθμό των επιτυχημένων σερβίς από δεξιά ανάμεσα στα δύο φύλα ( sig .80, F=1,1, p>.05) ( πίνακας 5 )

Πίνακας 5. Συνολικές επιτυχίες μεταξύ των δύο φύλων στο σερβίς από δεξιά.

Στην εκτέλεση του σερβίς από την αριστερή πλευρά του γηπέδου διαπιστώθηκε υπεροχή των αθλητριών με δεκαοκτώ περισσότερα επιτυχημένα σερβίς. Οι μέσοι όροι παρέμειναν και εδώ χαμηλοί στο σύνολο των δέκα σερβίς που πραγματοποιήθηκαν από κάθε αθλητή-τρια, ενώ δεν παρουσιάστηκαν μεγάλες διαφορές μεταξύ των δύο φύλων. Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι δεν παρουσιάστηκε και εδώ στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα στον αριθμό των επιτυχημένων σερβίς από την αριστερή πλευρά (sig .77, F=1.0, p>.05) ( πίνακας 6)

Πίνακας 6. Συνολικές επιτυχίες μεταξύ των δύο φύλων στο σερβίς από αριστερά.

 

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα, της παρούσας μελέτης, στον πρώτο στόχο δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις επιδόσεις της ευστοχίας του σερβίς μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών ομάδων του δείγματος. Οι συμμετέχοντες είχαν γενικά μια περιορισμένη αποτελεσματικότητα στo τεστ ευστοχίας στο οποίο υποβλήθηκαν (6.11 επιτυχίες επί συνόλου 20 προσπαθειών και από τις δύο πλευρές). Παρά το γεγονός ότι κατά μέσο όρο οι αθλητές – τριες είχαν προπονητική εμπειρία άνω των τριών ετών και συμμετείχαν σε αγώνες εθνικών πρωταθλημάτων, απεδείχθη ότι το επίπεδο τεχνικών ικανοτήτων, σχετικά με την ευστοχία στο σερβίς, ήταν χαμηλό.

Μεταξύ των αθλητών του δείγματος της παρούσας έρευνας, στο συνολικό αριθμό των σερβίς και στους μέσους όρους οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αθλητές ήταν πιο αποτελεσματικοί,επιβεβαιώνοντας τους Benguigui και Ripoll (1998), και Bard, Fleury και Gagnon (1990), όπου στον έλεγχο της επίδρασης της ηλικίας και στην ακρίβεια συγχρονισμού, διαπίστωσαν ότι παρουσιάζεται μία βελτίωση στην ακρίβεια και την αντίδραση των αθλητών με την αύξηση της ηλικίας. Μάλιστα η συγκεκριμένη παράμετρος θεωρείται ότι παρουσιάζει τη μεγαλύτερη βελτίωσή της στο διάστημα μεταξύ των πέντε (5) και έντεκα (11) χρόνων (Dorfman, 1977; Fleury & Bard, 1985).

Όσον αφορά το δεύτερο στόχο της έρευνας που σχετίζονταν με την εμπειρία των αθλητών, παρατηρήθηκε ότι ο χρόνος ενασχόλησης έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποτελεσματικότητα των χτυπημάτων και κατά συνέπεια στην επιτυχία. Αν μάλιστα θεωρηθεί ότι, ο αριθμός των προπονήσεων ανά εβδομάδα μπορεί να χαρακτηρίσει την εμπειρία των αθλητών, οι (Del Rey, 1982; Lac και Pantelidis, 1998; Κορώνας και συν. 2013) διαπίστωσαν ότι υπάρχει θετική συσχέτιση με την παράμετρο αυτή και την επιτυχία των αθλητών σε τεστ ευστοχίας. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και άλλοι ερευνητές, οι οποίοι υποστήριξαν ότι η εμπειρία συσχετίζεται άμεσα με τα χρόνια εξάσκησης με το άθλημα και αυτή αντικατοπτρίζεται άμεσα και στην τεχνική των χτυπημάτων, όπου γίνεται πιο αποτελεσματική (Unierzyski, 1993; McPherson & Thomas, 1989). Όπως τελικά διαπιστώθηκε από τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας, τα χρόνια ενασχόλησης των παιδιών με το άθλημα, ανεξαρτήτως φύλου, είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας στην επίτευξη υψηλών σκορ σε τεστ ευστοχίας του σερβίς

Συνολικά στο σερβίς, όσον αφορά την αθλητική εμπειρία των παιδιών, τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την άποψη ότι οι αθλητές με τα περισσότερα χρόνια ενασχόλησης έξι (6) έχουν και τα περισσότερα επιτυχημένα χτυπήματα ποσοστό επιτυχίας 50%), με ένα μέσο όρο δέκα (10) επιτυχημένων χτυπημάτων στο σύνολο των 20 που εκτέλεσαν. Τα νούμερα αυτά είναι σχετικά ικανοποιητικά τηρουμένων των αναλογιών, όπως ικανοποιητικά είναι και τα ποσοστά ευστοχίας που παρουσίασαν οι αθλητές-τριες με 5 χρόνια εξάσκηση (ποσοστό επιτυχίας 36%) και με τέσσερα (4) χρόνια (ποσοστό επιτυχίας 31,47%). Οι στατιστικά σημαντικότερες διαφορές παρατηρήθηκαν ανάμεσα στους αθλητές με έξι (6) έτη εξάσκησης και σε αυτούς με ένα (1), με δύο (2) και με τρία (3) έτη εξάσκησης. Στην εκτέλεση του σερβίς τόσο από την δεξιά όσο και από την αριστερή πλευρά του γηπέδου, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων, αν και από τη δεξιά πλευρά είχαν υπεροχή οι αθλητές ενώ από την αριστερή πλευρά οι αθλήτριες, διότι σε αυτή την ηλικία δεν παρουσιάζονται γενικά μεγάλες αποκλίσεις στην επίδοση σχετικά με την τεχνική εκτέλεση των χτυπημάτων στο τένις.

 

 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Συμπερασματικά, από την παρούσα έρευνα βρέθηκαν τα παρακάτω; α). η ηλικία των νεαρών αθλητών ανεξαρτήτως φύλου, δεν μπορεί να διαμορφώσει ή να καθορίσει το επίπεδο της τεχνικής τους κατάρτισης, όπως αυτό εκφράζεται από την επιτυχία των χτυπημάτων του σερβίς. β). η προπονητική ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του επιπέδου τεχνικής κατάρτισης των νεαρών αθλητών τένις που αγωνίζονται στα ελληνικά πρωταθλήματα, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικοί στην ευστοχία του σερβίς και γ). οι αθλητές με τα περισσότερα χρόνια ενασχόλησης με το άθλημα, παρουσίασαν τα υψηλότερα σκορ στο τεστ ευστοχίας που εφαρμόστηκε στην έρευνα μας.

Για τη δημιουργία μίας αξιόπιστης και ευρύτερης βάσης δεδομένων, είναι απαραίτητο να γίνουν περισσότερες έρευνες με τεστ ευστοχίας και σε άλλες ηλικιακές ομάδες με μεγαλύτερο δείγμα στην ελληνική επικράτεια και με άλλα χτυπήματα, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους προπονητές για την αξιολόγηση του επιπέδου των αθλητών τους. Σε μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να ελεγχθούν και άλλες παράμετροι των αθλητών, όπως, η κατάταξη τους στα εθνικά πρωταθλήματα νέων, το επικρατούν άκρο, ο ακριβής χρόνος και αριθμός των προπονητικών μονάδων των αθλητών, οι προπονητικές εντάσεις στις οποίες υποβάλλονται οι αθλητές, η σύγκριση των σκορ που πραγματοποιούν σε τεστ τεχνικής, όπως και άλλες ανθρωπομετρικές και φυσικές παράμετροι αυτών. Η ισχύς της έρευνας ως προς την ορθότητα γενίκευσης των αποτελεσμάτων της περιορίζεται από τους ακόλουθους παράγοντες: α) η έρευνα ήταν περιπτωσιολογική και πραγματοποιήθηκε σε συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία αθλητών και β)περιλάμβανε μόνον αθλητές και αθλήτριες από συλλόγους μιας μόνον περιοχής και όχι από ολόκληρη τη χώρα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ξενόγλωσση βιβλιογραφία

Arnotrand,G.C. (1984). Sport talent. Harmondsworth, England, Penguin press.

Bard, C., Fleury M., & Gagnon, M.(1990). Coincidence-anticipation timimg: An age-related perspective. In C. Bard, M. Fleury, and L. Hay (Eds.)., Development of eye-hand coordination across the life span (pp: 283-305). Columbia, SC: Un. of South Carolina Press.

Benguigui, N., & Ripoll, R.(1998). Effects of practice on the coicidence timing accuracy of adults and children. Research Guarterly for Exercise and Sport, 69(3): 217-223.

Dunham, P. (1989). Coincidence anticipation performance of children. Perceptual and Motor Skills, 45: 187-193.

Elliot, B.C., Ackland, T.R., Blansky, B.A, & Bloomfield, J. (1990). A prospective study of physiological and kinanthropometric indicators of junior tennis performance. The Australian Journal of Science and Medicine in Sport, Dec 1990.

Etnyre, B.R., Glasscock, K.S., Krejci, J., Ogden, J., Stiner, Y., & Vanderkay, R. (1992). Comparison of anticipation timing abilities of baseball players, track athletes and nonathletes. Proceedings of the 1992 NASPSPA Conference, 87.

Gamper, M.E. (1996). Talent diagnosis system. Introduced in European tennis Association Coaches Symposium, Schruns-Tschagguns, Austria.

Lac, G., & Pantelidis, D. (1998). A standarized test for studies in tennis players. Coaching and Sport Sciences Journal, 3,1:15-19.

Mcpherson, S.I., & Thomas, J. R. (1989). Relation of knowledge and performance in boys’ tennis. Journal of Experimental Child Psychology, 48:190-211.

Müller, E. (1989). Sportmotorische Testverhafen zur Tatentauswahl im tennis, Leistunggssport no 2. Sport moter testing procedures for talent selection in tennis. A collection of European sports science translations (translated from South Australian Sports Institute).

Müller, E. (1990). Sport Motor Ability Test for Talent Selection in Tennis, ETA Coahes Symposium, Norwich.

O’Donoghue, P.G., & Ingram, B. (2001). A notational analysis of elite tennis strategy. Journal of Sports Science, 19:107-115.

Unierzyski, P. (1993). Influence of physical fitness specific to the game of tennis morphological and phychological factors on performance level in tennis in different age groups. Science and Racket Sports Ed. T. Reilly, M. Hughes and A. Lees, E & FN Spon, London, pp 62-68.

Vergauwen, O. (1998). Evaluation of stroke performance in tennis. Medicine and Science in Sports and Exercise, 30(8):1281-1288.

Donoghue, P.G., & Brown, E.(2008). The Importance of Service in Grand Slam Singles Tennis. InternationalJournalofPerformanceAnalysisinSport, 8 (3), pp. 70-78.

Smekal, G., VonDuvillard, S.P., Rihacek, C., Hofmann, P., TschanH & Bachl, N. (2001). A physiological profile of tennis match play. Med. Sci. Sports Exerc., 33(6), pp. 999-1005.

Vergauwen, l., Madou, B., Behets, D.(2004). Authentic Evaluation of Forehand Groundstrokes in Young Low- to Intermediate-Level Tennis Players. Medicine & Science in Sports & Exercise. 36(12) – pp 2099-2106.

Ελληνικήβιβλιογραφία

Κορώνας, Β., Ιωαννίδης, Θ., Γρίβας, Ν., Μαυροβουνιώτης, Φ., Κορώνας, Κ. (2013). Η ευστοχία κτυπημάτων εδάφους “backhand“ σε νεαρούς αθλητές του τένις. Πανελλήνια Ένωση Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής. Τεύχος 2013.