Υγεία

ΜΑΣΑΖ (ΧΕΙΡΟΜΑΛΑΞΗ)

Η θεραπευτική δύναμη του αγγίγματος

Της Κατερίνας Σαγρή

Από αρχαιοτάτων χρόνων το μασάζ απασχόλησε τον άνθρωπο και χρησιμοποιήθηκε αποτελεσματικά σε όλο τον κόσμο σαν θεραπευτική μέθοδος και αγωγή, που ανέπτυξε ο άνθρωπος από ένστικτο.

Σε όλους τους πολιτισμούς έχουμε αναφορές για την αξία και τη συστηματική χρήση των μαλάξεων και των σωματικών ασκήσεων.

Κατά τη Σινική περίοδο, γύρω στο 2500 π.Χ. οι Κινέζοι είχαν εντάξει στις θεραπευτικές τεχνικές τους τη συστηματική χρήση των μαλάξεων, συγχρόνως με τη σωματική άσκηση και τις αναπνευστικές κινήσεις αποσκοπώντας στην ενεργοποίηση του οργανισμού, ώστε να ξαναβρεί την ισορροπία του.

Στην Αρχαία Ελλάδα, οι αρχαίοι Έλληνες με τον Ιπποκράτη, έθεσαν τα θεμέλια της γυμναστικής και των μαλάξεων, κάνοντας λόγο ότι η διατήρηση της υγείας απαιτεί μια κατάσταση ισορροπίας ανάμεσα στο σώμα, το νου και το περιβάλλον και συνιστούσαν τις μαλάξεις, τη γυμναστική, την υδροθεραπεία, την κινησιοθεραπεία και τη σωστή στάση του σώματος.

Επίσης, Νοτιαμερικανοί, Ινδιάνοι, Μεξικάνοι και άλλες εθνικότητες έχουν χρησιμοποιήσει το μασάζ.

Στο τέλος του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου πολλοί γιατροί στην Αμερική και στην Ευρώπη συνέχισαν την παράδοση και συνιστούσαν μασάζ για οποιαδήποτε περίπτωση, εφαρμόζοντας διάφορα είδη μασάζ για την αντιμετώπιση ψυχοσωματικών προβλημάτων κ όχι μόνο.

Καθώς όμως η πίεση του χρόνου και το υψηλό κόστος της ιατρικής περίθαλψης αυξήθηκαν, οι γιατροί άρχισαν να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις τεχνολογικές εξελίξεις και όχι στη δουλειά με τα χέρια. Έτσι το μασάζ έγινε μια ξεχασμένη θεραπευτική τέχνη στον δυτικό κόσμο.

Σήμερα , αναγνωρίζεται πάλι σαν παγκόσμιο εργαλείο θεραπείας, απόλαυσης και επικοινωνίας.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑΤΟΣ

Το άγγιγμα ξεκινάει ήδη από την εμβρυακή κατάσταση καθώς με κάθε κίνηση που κάνει η έγκυος κάνει μασάζ και διεγείρει το παιδί μέσα της.

Μετά τη γέννηση, η σωματική επαφή με το μωρό βοηθάει την ανάπτυξη του νευρικού συστήματός του και του δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξει τις κινητικές του ικανότητες.

Η σωματική επαφή στην αρχή της ζωής μας είναι μια ουσιαστική τροφή συναισθηματικής τροφής και αργότερα, όταν σαν ενήλικες νιώθουμε άσχημα, ένα καθησυχαστικό άγγιγμα μπορεί να μας ηρεμήσει, όπως όταν ήμασταν παιδιά.

Η αφή είναι μοναδική ανάμεσα στις αισθήσεις μας. Ό,τι αγγίζουμε, μας αγγίζει, ό,τι μας αγγίζει αγγίζεται και από εμάς.

Μαθημένοι όμως να κοιτάμε με τα μάτια και να γνωρίζουμε με το νου, ξεχνάμε πόσα περισσότερα μπορούμε να καταλάβουμε μέσω της εσωτερικής μας συνειδητότητας.

Το άγγιγμα μας δίνει μια άλλη αίσθηση, σαν να μπορούμε να δούμε με τα χέρια μας.

Στη Ινδονησία και την Ιαπωνία, οι τυφλοί άνθρωποι εξασκούνται στην τέχνη του μασάζ.

Η αίσθηση της αφής είναι εντονότερη σε αυτούς, επειδή τους λείπει η αίσθηση της όρασης.

Το μασάζ είναι ένα ταξίδι στην αυτοανακάλυψη, καθώς βοηθάει στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ του αριστερού μέρους του εγκεφάλου (λογική και σκέψη) και του δεξιού μέρους του εγκεφάλου (διαισθητική ικανότητα) μας δίνει την ευκαιρία να ξεφύγουμε από το νου και να έρθουμε στις αισθήσεις μας.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΜΑΣΑΖ

Το θαύμα του αγγίγματος και του μασάζ βρίσκεται στην άσκηση της ρυθμικής πίεσης, η οποία επηρεάζει ό,τι υπάρχει κάτω από το δέρμα. Οι μαλάξεις και πιέσεις των χεριών του θεραπευτή πάνω στο σώμα του θεραπευόμενου χαλαρώνουν τους μύες που είναι σφιγμένοι από την άσκηση ή από την ένταση.

Το αίμα και η λέμφος κυκλοφορούν έτσι ώστε όλα τα μέρη του σώματος να πάρουν βασικά θρεπτικά συστατικά, όπως το οξυγόνο, να αποβάλλουν πιο εύκολα τις τοξίνες και να αμυνθούν εναντίον κάθε αρρώστιας και απειλής.

Τα αισθητήρια όργανα ενεργοποιούνται, ερεθίζονται και στέλνουν σήματα σε όλον τον οργανισμό, δίνοντάς τους την εντολή να χαλαρώσουν ή να διεγερθούν.

Το μασάζ επίσης, μπορεί να βοηθήσει στην έκκριση ενδορφίνης, της φυσικής αναλγητικής ουσίας του σώματος, που οδηγεί σε αισθήματα εφορίας.

Τα δισεκατομμύρια αισθητήρων νεύρων που έχουμε σε όλο μας το σώμα και η δύναμη των 1,5 εκατομμυρίων αισθητηρίων νεύρων με τη μεγαλύτερη πυκνότητα που έχουμε στα ακροδάκτυλά μας, κάνουν το μασάζ αποτελεσματικό και το ανθρώπινο άγγιγμα αναντικατάστατο.

Ο θεραπευτής πρέπει να έχει την ικανότητα να διακρίνει τι λέει το σώμα, να βλέπει μέσα από τα δάκτυλά του και να μπορεί να ξέρει ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα του ανθρώπου , νιώθοντάς τον μέσα από τα χέρια του.

Εκτός από την απλή φυσιολογία, παρατηρούμε ότι το μασάζ πηγαίνει πολύ πιο πέρα, έτσι ώστε να ενεργοποιούνται και να εναρμονίζονται οι ενέργειες του νου, του σώματος και του πνεύματος, πετυχαίνοντας την κινητοποίηση του αυτοθεραπευτικού δυναμικού που όλοι έχουμε μέσα μας.

ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΜΑΣΑΖ

Οι διάφορες τεχνικές του μασάζ βασίζονται στη θεώρηση της ολιστικότητας του ανθρώπινου οργανισμού και στοχεύουν στην τόνωση των ενεργειακών σημείων του σώματος, που δέχονται καθημερινά πίεση, κούραση και ένταση και είναι υπεύθυνα για τα διάφορα προβλήματα υγείας.

Η ευεργετική δράση του μασάζ στον οργανισμό είναι αποτελεσματικότερη όταν προσαρμόζεται στις θεραπευτικές ανάγκες και τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει κάθε άτομο.

Γι’ αυτό υπάρχουν διάφορα είδη μασάζ και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ο θεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν συνδυασμό ή μια ποικιλία από τεχνικές, προκειμένου να ενεργοποιήσει, αναζωογονήσει και αποκαταστήσει τη φυσική λειτουργία.

Τα πιο διαδεδομένα σήμερα μασάζ είναι: το νευρικό, το σουηδικό, το ρεφλεξολογικό, τα trager, το creativehealing, το κινεζικό (tui-na), το σιάτσου, το αγιουβερδικό, το rejuvance, το tai και φυσικά το αρωματικοθεραπευτικό μασάζ όπου με τη χρήση των αιθέριων ελαίων και τον συνδυασμό των κινήσεων και χειρισμών τα αποτελέσματα είναι θεαματικά.

Το μασάζ είναι για όλους και δε χρειάζεται να περιμένει κάποιος μέχρι να πονέσει για να κάνει.

Το μασάζ είναι ένα εργαλείο προληπτικής θεραπείας, που βοηθά να κατανοήσει κάποιος τα μηνύματα του σώματός του, ώστε να κάνει κάτι γι’ αυτά, πριν φτάσει στο σημείο να καταρρεύσει εντελώς.

Βάζοντας το μασάζ στη ζωή μας, κάνουμε ένα θετικό βήμα για την υγεία μας.

Μαθαίνουμε να κατανοούμε τη γλώσσα του σώματός μας και λέμε «ναι» στη χαλάρωση και την ευεξία και «όχι» στην ένταση και τον πόνο.

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Επιστημονική επιμέλεια κειμένου : Γιώργος Σκόλιας, MSc Εργοφυσιολόγος

 

Στηθάγχη

Πόνος στο στήθος που εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας, ενώ υποχωρεί όταν το άτομο αναπαύεται.

Έμφραγμα

Οξύς πόνος που οφείλεται στη διακοπή παροχής αίματος στον καρδιακό μυ.

Καρδιακή ανεπάρκεια

Δύσπνοια και οίδημα στα κάτω άκρα που οφείλεται από τη μια στο γεγονός ότι η καρδιά αδυνατεί να τροφοδοτήσει με αίμα τον οργανισμό ή και να μεταφέρει προς αυτήν το αίμα από την περιφέρεια.

Αρρυθμίες

Άτακτοι καρδιακοί παλμοί που προκαλούν δύσπνοια και “φτερουγίσματα”.

Πολλές φορές όλα τα παραπάνω περιγράφονται σαν συμπτώματα της στεφανιαίας νόσου.

Οι στεφανιαίες αρτηρίες είναι μικρά αιμοφόρα αγγεία που αιματώνουν τον ίδιο τον καρδιακό μυ παρέχοντάς του το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται, για να λειτουργεί σωστά και να παραμένει υγιής.

Η στένωση των στεφανιαίων αρτηριών είναι πιθανόν να στερήσει τον καρδιακό μυ από τις απαραίτητες ποσότητες οξυγόνου, γεγονός που οδηγεί στον πόνο του στήθους που αποκαλείται στηθάγχη.

Το έμφραγμα εμφανίζεται όταν μια στεφανιαία αρτηρία που παρουσιάζει στένωση λόγω της παρουσίας αθηρωματικής πλάκας, αποφράσσεται πλήρως και ο καρδιακός μυς αρχίζει να νεκρώνεται.

Μετά από ένα έμφραγμα μικρής έκτασης ο καρδιακός μυς αναλαμβάνει με την προϋπόθεση ότι η βλάβη δεν είναι πολύ μεγάλη.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

Τα άτομα με καρδιαγγειακές παθήσεις πρέπει να ασκούνται με τη σύμφωνη γνώμη, τις σαφείς και ασφαλείς οδηγίες του γιατρού τους.

Εδώ παρέχονται μερικές χρήσιμες γενικές οδηγίες:

– Η λήψη τροφής πρέπει να προηγείται της άσκησης τουλάχιστον κατά δύο ώρες.

– Η άσκηση σε υψηλές περιβαλλοντολογικές συνθήκες πρέπει να αποφεύγεται, εάν η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη από 25 οC μειώστε  την ένταση και τη διάρκεια της άσκησης.

– Ο γυμναζόμενος πρέπει να καταναλώνει ικανοποιητικές ποσότητες νερού τόσο κατά τη διάρκεια της άσκησης όσο και κατά τη διάρκεια όλου του 24ωρου.

– Χρησιμοποιήστε αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα προθέρμανσης για να δώσετε στην καρδιά τη δυνατότητα να προσαρμοστεί σταδιακά.

– Η ισομετρική προπόνηση αντενδείκνυται σε άτομα με καρδιολογικά προβλήματα.

– Μάθετε να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα που οφείλονται σε καρδιακή δυσλειτουργία κατά τη διάρκεια της άσκησης:

1) Δυσφορία στο άνω μέρος του σώματος, (το θώρακα, τα χέρια, το λαιμό, τη γνάθο), η δυσφορία μπορεί να είναι διαφόρου έντασης και να μοιάζει με πόνο, κάψιμο, σφίξιμο ή πίεση

2) Δύσπνοια, με την άσκηση δεν πρέπει να προκαλείται δυσχέρεια στην ομιλία ή βήχας

3) Αίσθημα λιποθυμίας ή λιποθυμία κατά ή μετά την άσκηση. Αν και μπορεί να μην οφείλεται σε καρδιολογικά προβλήματα σταματήστε την άσκηση και επικοινωνήστε με το γιατρό

4) Αυξημένη – ασυνήθιστη αίσθηση κόπωσης

5) Εκδήλωση στηθάγχης, (πόνος στο στήθος)

6) Ωχρότητα (χλωμή εμφάνιση στο δέρμα)

7) Κυάνωση (γαλαζωπός αποχρωματισμός)

8) Κρύο και υγρό δέρμα

9) Αταξία (αποτυχία του μυϊκού συντονισμού)

10) Ίλιγγος

11) Οπτικά προβλήματα

12) Προβλήματα βηματισμού

13) Σύγχυση

14) Σοβαρή αρρυθμία

– Αντενδείξεις για τη συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης:

α) Συστολική πίεση >200 mmHg

β) Διαστολική πίεση >100 mmHg

γ) Ορθοστατική υπόταση, μεγαλύτερη από 20 mmHg

δ) Μη ελεγχόμενη στηθάγχη

ε) Όταν παρουσιάζονται ανεξέλεγκτες αρρυθμίες

στ) Μη ελεγχόμενη καρδιακή ανεπάρκεια

ζ) Στένωση αορτής

–  Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στο είδος των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται, γιατί κάποια απ’ αυτά δίνουν ψευδή εικόνα για την ένταση στην άσκηση.

METs – ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ

ΤΑΧΥΤΗΤΑ                                                ΚΛΙΣΗ %

0          4          8

3,20 Χιλ./ώρα                                        2.5       3.6      4.7

3,85 Χιλ./ώρα                                       2.8       4.1       5.4

4,80 Χιλ./ώρα                                       3.3       4.9       6.6

6,40 Χιλ./ώρα                                       4.9       7.1       9.3

 

Σωματική Άσκηση και Υπέρταση

Επιστημονική επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Σκόλιας, MSc Εργοφυσιολόγος

Πίεση αίματος είναι η δύναμη που ασκείται από τη ροή του αίματος στα τοιχώματα των αρτηριών. Η πίεση αίματος δεν είναι συνέχεια ίδια, αλλάζει συνεχώς, από στιγμή σε στιγμή, σύμφωνα με τις ανάγκες του σώματος.

Σε μερικά άτομα η πίεση αίματος ανεβαίνει αρκετά πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα δημιουργώντας κινδύνους για την υγεία.

Μερικοί από τους παράγοντες που μπορούν ν’ αυξήσουν την πίεση του αίματος είναι αδύνατον να επηρεαστούν (κληρονομικότητα, φύλο, ηλικία, φυλή), υπάρχουν όμως μερικοί παράγοντες που μπορούμε να ελέγξουμε (διατροφή, σωματική δραστηριότητα, αλκοόλ, κάπνισμα, άγχος).

Όταν μετράμε την πίεση παίρνουμε δύο τιμές, η μεγαλύτερη τιμή αφορά τη συστολική πίεση, δηλαδή την πίεση που ασκείται από τη συστολή του καρδιακού μυός για να στείλει το αίμα στην περιφέρεια, η μικρότερη τιμή αφορά τη διαστολική πίεση, δηλαδή την πίεση που ασκείται όταν ο καρδιακός μυς χαλαρώνει και επιστρέφει στην καρδιά.

Η μέτρηση της πίεσης εκφράζεται σε χιλιοστά της στήλης υδραργύρου π.χ. 120/80 mmHg.

Φυσιολογικές θεωρούνται οι τιμές που κυμαίνονται από 100-140/60-90 mmHg, υπερτασικά θεωρούνται τα άτομα που λαμβάνουν τιμές μεγαλύτερες από τις παραπάνω.

Τα άτομα με υπέρταση αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ

Η υπέρταση στα πρώτα στάδια και όταν παρουσιάζεται με τιμές 159/99 mmHg μπορεί να ελεγχθεί με αλλαγές στον τρόπο διατροφής και διαβίωσης, τα άτομα με αρτηριακή πίεση μεγαλύτερη από 160/100 mmHg πρέπει να βρίσκονται υπό ιατρική παρακολούθηση και να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για τον έλεγχο της υπέρτασης.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

Τα άτομα με υπέρταση πρέπει να ασκούνται με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού τους εφόσον η υπέρτασή τους ελέγχεται και πριν την άσκηση οι τιμές της πίεσης δεν είναι μεγαλύτερες από 180/110 mmHg.

Η ισομετρική προπόνηση αντενδείκνυται σε άτομα με υπέρταση.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στο είδος των φαρμάκων που χρησιμοποιεί ο υπερτασικός, γιατί κάποια απ’ αυτά δίνουν ψευδή εικόνα για την ένταση στην άσκηση.

 

 

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΣΘΜΑ

Επιστημονική επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Σκόλιας, MSc Εργοφυσιολόγος

 

Όταν εισπνέουμε, το στήθος εκτείνεται, αυξάνοντας την ικανότητα της αναπνοής και τον όγκο των πνευμόνων μας.

Ο ασθματικός εισπνέει κανονικά, αλλά η σύσπαση και η φλεγμονή των αεροφόρων οδών καθιστούν την εκπνοή δύσκολη.

Όταν ο ασθματικός προσπαθεί να εκπνεύσει, οι αεροφόροι οδοί καταρρέουν και παγιδεύουν τον αέρα στους πνεύμονες, με συνέπεια τη μείωση του καθαρού εισπνεόμενου αέρα στην επόμενη αναπνοή.

Συνολικά, οι περισσότερες περιπτώσεις του άσθματος οφείλονται σε ένα συνδυασμό αλλεργικών και μη αλλεργικών παραγόντων.

Οι πιο γνωστοί αλλεργιογόνοι παράγοντες που προκαλούν άσθμα μέσω της εισπνοής τους είναι τα ακάρια σκόνης των σπιτιών και η γύρη.

Στους μη αλλεργικούς παράγοντες που προκαλούν άσθμα περιλαμβάνονται το κρύο, ο ξηρός αέρας και η άσκηση.

Καθώς οι αεροφόροι οδοί κατά τη διάρκεια μιας κρίσης άσθματος στενεύουν και γίνονται μικρότεροι εμφανίζονται συμπτώματα όπως:

– Βήξιμο

– Συριγμός (ένας θόρυβος σφυρίγματος όταν το άτομο αναπνέει)

– Θωρακική συμπίεση (συναίσθημα ότι κάποιος συμπιέζει το στήθος)

– Συντομία της αναπνοής.

Μπορεί κάποιος να έχει όλα αυτά τα συμπτώματα ή κάποια από αυτά, τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι ήπια ή έντονα.

Το άσθμα όταν δεν ελέγχεται μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα, αλλά μπορεί να ελεγχθεί πολύ καλά με τη βοήθεια του ειδικού γιατρού.

Μπορεί να ελεγχθούν τα συμπτώματα αλλά το άσθμα συνεχίζει να υπάρχει και το μόνο που υποχωρεί είναι τα συμπτώματα.

Το άσθμα δεν μπορεί να θεραπευτεί, έτσι ο ασθματικός πρέπει να κάνει τη φροντίδα του άσθματος μέρος της ζωής του, αυτό ισχύει ακόμη και εάν το άσθμα του εκδηλώνεται με ήπια συμπτώματα.

ΑΣΚΗΣΙΟΓΕΝΕΣ ΑΣΘΜΑ

Για μερικά άτομα η άσκηση μπορεί να είναι η μόνη αιτία της εμφάνισης των συμπτωμάτων του άσθματος.

Η εμφάνιση των συμπτωμάτων, βήχας, συντομία της αναπνοής, συριγμός ή θωρακική συμπίεση μπορεί να οφείλονται στο ασκησιογενές άσθμα.

Εκτός από τα παραπάνω, συμπτώματα όπως η κούραση, η μειωμένη αντοχή και η παρατεταμένη αποκατάσταση μετά από την άσκηση μπορούν επίσης να εμφανισθούν κατά τη διάρκεια ή μετά από την άσκηση.

Τα συμπτώματα κορυφώνονται περίπου πέντε έως δέκα λεπτά μετά το τέλος της άσκησης και σταματούν συνήθως μέσα σε 20 έως 30 λεπτά, μπορεί να εμφανιστούν ακόμα κι αν κάποιος παίρνει το φάρμακό του.

ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

H βελτίωση της καρδιαγγειακής ικανότητας και η ενδυνάμωση των μυών που συμμετέχουν στην αναπνοή θα βοηθήσει τον ασθματικό στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Όταν ο έλεγχος του άσθματος είναι καλός ο ασθματικός μπορεί να γυμναστεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, ειδικά εάν ακολουθήσουμε τις παρακάτω παραμέτρους:

– Παρατεταμένη περίοδος προθέρμανσης που διαρκεί από 10 έως 15 λεπτά της ώρας θα βοηθήσει στη χαλάρωση των αναπνευστικών μυών και τη διεύρυνση των αεροφόρων οδών και θα διευκολύνει την αναπνοή.

– Εάν ένα άτομο έρχεται από ένα κρύο περιβάλλον πρέπει να μείνει αρκετή ώρα στη νέα θερμοκρασία του χώρου που θα γυμναστεί.

– Η χαμηλής έντασης και μεγάλης διάρκειας άσκηση είναι η καλύτερη επιλογή για τα ασθματικά άτομα.

– Εάν θέλουμε ν’ αυξήσουμε την ένταση της άσκησης τότε επιλέγουμε μια διαλειμματική μέθοδο προπόνησης όπως η μέθοδος Fartlek.

– Ο ασθματικός πρέπει να καταναλώνει ικανοποιητικές ποσότητες νερού τόσο κατά τη διάρκεια της άσκησης όσο και κατά τη διάρκεια όλου του 24ωρου.

– Ο ασθματικός πρέπει να αναπνέει όσο το δυνατόν περισσότερο από τη μύτη κατά τη διάρκεια της άσκησης.

– Ελέγχουμε την ένταση της άσκησης χρησιμοποιώντας τον έλεγχο της ομιλίας, ο ασθματικός πρέπει να μπορεί να παρουσιάζει κανονική ομιλία κατά τη διάρκεια της άσκησης.

– Εάν ένα άτομο πάσχει από ασκησιογενές άσθμα πρέπει να παίρνει μια δόση ενός βρογχοδιασταλτικού φαρμάκου μια ώρα πριν αρχίσει την άσκηση ή στην ανάγκη αμέσως πριν αρχίσει την άσκηση.

– Εάν ένα άτομο αναγκαστεί να διακόψει την άσκηση λόγω ασθματικής κρίσης πρέπει να πάρει αμέσως μια δόση ενός βρογχοδιασταλτικού φαρμάκου και να τοποθετηθεί σε μια θέση που ν’ αναπνέει άνετα.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΒΙΑΙΗΣ ΕΚΠΝΟΗΣ

Η δοκιμασία της βίαιης εκπνοής με ένα ροόμετρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ν’ αξιολογήσει την κατάσταση του άσθματος πριν την άσκηση.

Οι τιμές του ροόμετρου ελαττώνονται όταν το άσθμα επιδεινώνεται ή είναι εκτός ελέγχου, ενώ οι τιμές του ροόμετρου αυξάνονται όταν η θεραπευτική αγωγή έχει καλά αποτελέσματα και οι αεραγωγοί παραμένουν ανοιχτοί.

Η χρήση των μετρήσεων του ροόμετρου θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πότε είστε σε καλή κατάσταση και δεν χρειάζεται πριν την άσκηση να χρησιμοποιήσετε κάποιο εισπνεόμενο φάρμακο ή δεν είστε σε καλή κατάσταση και πρέπει να χρησιμοποιήσετε άμεσα ένα εισπνεόμενο φάρμακο.

Πρέπει να χρησιμοποιείτε πάντα το ίδιο ροόμετρο για να είστε σίγουροι ότι οι μεταβολές στις μετρήσεις είναι απόλυτα σωστές.

Ισως σας ενδιαφέρουν :